In al m’n enthousiasme heb ik nu 3 KAL’s staan die op 1 januari 2008 beginnen. Dat gaat natuurlijk nooit lukken. Zowel de Spring Shawl Surprise als de Bad Nauheim zijn mystery KAL’s, geen idee hoe het er dus uit komt te zien. Ik doe dit keer mee met de Victorian Lace Today KAL. Reden is eigenlijk heel simpel, ik heb hiervoor al garen in huis, ik weet nu al hoe het eruit komt te zien en het stond al eerder op m’n lijstje dan dat de KAL bekend was.
Van de overige twee verzamel ik gewoon de aanwijzingen, die kan ik dan altijd nog een keertje maken. In ieder geval weet ik dan of ik ze ook mooi genoeg vindt om te maken.
zondag 30 december 2007
maandag 17 december 2007
Ik ben boos
Hallo, mijn naam is Eban, beter bekend als ventje. Ik ben 7 jaar bezig geweest om mijn mens te trainen zodat ze doet wat ik wil. Ik ben bereid om van tafel af te gaan als ze binnenkomt, om m’n nagels alleen aan de mooie stoel te scherpen als ze niet in de kamer is en van de stoel af te gaan als ze bovenop me dreigt te gaan zitten. Wat ik hiervoor wil hebben is een zacht plekje om te slapen. De doos waar ik nu in zit is dat dus NIET. Waarom ik in de doos zit? Mijn mens heeft de mand met alle zachte bolletjes en lapjes geblokkeerd. Weet je hoelang ik bezig ben geweest om die scherpe punten die er ook in zaten opzij te krijgen? Hoe lang het heeft geduurd om die lapjes en bolletjes precies goed te leggen? Het was al erg genoeg dat ze elke keer de bolletjes weghaalde en ze dan gewoon weer terug gooide in de mand zonder te kijken hoe ze lagen.
Ik ben boos. Stom mens.
P.S. Brigitte hier: een witte kat in je breimand vol projecten en bollen is niet grappig. Stomme kat.
Ik ben boos. Stom mens.
P.S. Brigitte hier: een witte kat in je breimand vol projecten en bollen is niet grappig. Stomme kat.
maandag 10 december 2007
Breien voor Kerst is klaar
Alles wat ik zelf wilde maken als kerst cadeautje is klaar. Helemaal klaar. Geen draadjes meer weg te werken of een naadje dicht te maken, maar helemaal klaar. Ik hoef het alleen nog maar in te pakken.
Ik ben met veel enthousiasme begonnen aan m’n vest. Het was wel rekenen omdat mijn stekenverhouding absoluut niet overeen kwam met het patroon. Alles netjes omgerekend en opgezet. Na zo’n 10 cm vond ik het een beetje ruim uitvallen. Na 15 cm heb ik de boel weer uitgetrokken. Ik heb geen zin om nog eens te gaan rekenen zodat hij goed past, ik ga wel op zoek naar ander garen.
Ik heb nog meer dan genoeg liggen wat af moet, ik zal daar maar eens eerst mee verder gaan. Ik heb eens zitten rekenen en ik denk dat ik nog een hele tijd zoet kan zijn met deze projecten. Jammer, want ik wil nog zo veel doen.
Ik ben met veel enthousiasme begonnen aan m’n vest. Het was wel rekenen omdat mijn stekenverhouding absoluut niet overeen kwam met het patroon. Alles netjes omgerekend en opgezet. Na zo’n 10 cm vond ik het een beetje ruim uitvallen. Na 15 cm heb ik de boel weer uitgetrokken. Ik heb geen zin om nog eens te gaan rekenen zodat hij goed past, ik ga wel op zoek naar ander garen.
Ik heb nog meer dan genoeg liggen wat af moet, ik zal daar maar eens eerst mee verder gaan. Ik heb eens zitten rekenen en ik denk dat ik nog een hele tijd zoet kan zijn met deze projecten. Jammer, want ik wil nog zo veel doen.
zondag 2 december 2007
Praag
Even naar een feestje in Praag. Vrijdagmorgen om 4 uur m’n nest uit, om 5 uur I. opgehaald en netjes om 6 uur op Schiphol. We vlogen om 8 uur. De vlucht is ongeveer 1 uur en een kwartier. In Praag gingen we met de bus naar het hotel. Alles stond al klaar, we hoeven alleen de sleutel op te halen. Om 12 uur waren we beide klaar om de stad te gaan verkennen.
Veel tijd heb je dan niet, dus hebben we alleen de hoognodige dingen bekeken. De planologische klok en de Karlsbrug. Daarnaast getracht iemand te vinden die wist waar MarLen was. Gelukkig wist iemand hoe we er moesten komen. Ze stellen hier hun eigen garen samen uit een hele hoop dunne draden. Ik heb een bol van 171 gram gekocht, ongeveer 200 meter. Gaat een zomer sjaaltje worden.
’s Avonds het feest. Vroeg opstaan en een middag flink doorstappen in een koude stad had al wel z’n tol geëist. We waren beide gesloopt. Maar goed, om kwart voor 6 ging de bus. Aangekomen op de locatie kregen we een hapje en een drankje. Dat drankje knalde er flink in. Na een halve glas wijn zat het ongeveer in m’n knieën. Het eten was uitstekend en precies genoeg. Na het eten begon het feest. Eerst kwam Andre Hazes, nou ja, iemand die Andre nadoet. Na Andre kwam Jamai op het podium. Die is best leuk. Na Jamai kwam de grootste misser van de avond, Sister Sledge. Sorry, maar daar komt echt geen mooi geluid meer uit. Toch zijn we nog gebleven want er stond een drumstel op het podium dat nog niet gebruikt was. En ja hoor, de klapper op de vuurpijl: Rene Froger!
Na meebleren weer de bus in terug naar het hotel. Naar een bed dat te zacht was en een kussen dat de dikte van m’n koffer had. Niet zo best geslapen dus. Opnieuw redelijk vroeg eruit, lekker rustig ontbijten en om 8 uur met de bus terug naar het vliegveld.
Zaterdagmiddag om 2 uur was ik weer thuis en compleet versleten. Ik heb de hele middag en avond op de bank gezeten.
Maar het was wel leuk :)
Veel tijd heb je dan niet, dus hebben we alleen de hoognodige dingen bekeken. De planologische klok en de Karlsbrug. Daarnaast getracht iemand te vinden die wist waar MarLen was. Gelukkig wist iemand hoe we er moesten komen. Ze stellen hier hun eigen garen samen uit een hele hoop dunne draden. Ik heb een bol van 171 gram gekocht, ongeveer 200 meter. Gaat een zomer sjaaltje worden.
’s Avonds het feest. Vroeg opstaan en een middag flink doorstappen in een koude stad had al wel z’n tol geëist. We waren beide gesloopt. Maar goed, om kwart voor 6 ging de bus. Aangekomen op de locatie kregen we een hapje en een drankje. Dat drankje knalde er flink in. Na een halve glas wijn zat het ongeveer in m’n knieën. Het eten was uitstekend en precies genoeg. Na het eten begon het feest. Eerst kwam Andre Hazes, nou ja, iemand die Andre nadoet. Na Andre kwam Jamai op het podium. Die is best leuk. Na Jamai kwam de grootste misser van de avond, Sister Sledge. Sorry, maar daar komt echt geen mooi geluid meer uit. Toch zijn we nog gebleven want er stond een drumstel op het podium dat nog niet gebruikt was. En ja hoor, de klapper op de vuurpijl: Rene Froger!
Na meebleren weer de bus in terug naar het hotel. Naar een bed dat te zacht was en een kussen dat de dikte van m’n koffer had. Niet zo best geslapen dus. Opnieuw redelijk vroeg eruit, lekker rustig ontbijten en om 8 uur met de bus terug naar het vliegveld.
Zaterdagmiddag om 2 uur was ik weer thuis en compleet versleten. Ik heb de hele middag en avond op de bank gezeten.
Maar het was wel leuk :)
Abonneren op:
Posts (Atom)