Zoals je ziet zit de voet er nog steeds aan. En hij lijkt op de andere voet, alleen zitten daar de tenen in omgekeerde volgorde. Hij is echter nog niet beter. Het gaat wel beter, heel langzaam. En hij gebruikt daar energie voor die ik op andere plekken hard nodig heb. Voorbeeld is gisteren.
Op dinsdag werk ik nog thuis om het lopen zo veel mogelijk te beperken. Op de kalender staan 2 dingen: de SnB avond en even de post bij m’n ouders van de mat halen. De post is gelukt.
Ik bedenk me van te voren welk breiwerk ik mee kan nemen die avond en welke dingen ik kan laten zien (ik ben nogal verzot op complimentjes). En ik ga door met de dag.
Totdat ik me realiseer dat NCIS op een dinsdagavond komt en het dus helemaal niet zo kan zijn dat ik er naar zit te kijken. Wacht even.
Ik voer de katten, maak het eten klaar, richt me nog even op deze zwarte blob met garen en het blijkt dat ik vergeten ben welke dag het is.
Of ben ik te gefocust op m’n mysterie project? Er zitten nu 519 steken op de naald en ik kan helemaal niet zien hoe het er nu uit komt te zien.
Nee, dat kan het niet zijn. Ik heb aan m’n Lady Eleanor zitten breien. Die voet! Die heeft alle energie uit m’n hersens gehaald. En het lef hebben nog niet beter zijn.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
2 opmerkingen:
Je houdt de spanning er wel in bij SNB-Tilburg,Brigitte! Och,'n hoofd kan ook wel eens te vol raken!
Groetjes,
Astrid (die nu al weet, dat ze complimentjes gaat uitdelen ;-))
wow die wordt wel aardig groot!
Een reactie posten