De groene draad van vorige week is klaar. En ligt achterin de la. Ik heb zelden zoveel frustratie gehad van een draad. Ik ben gestopt met het netjes proberen aan te hechten van de draad, hij knapte bijna na elke 5 meter. Ik heb geen idee hoeveel knopen er nu in zitten. Bleh.
Het spinnen werkt wel aanstekelijk. Ik ben vrijdag, zaterdag en gister bezig geweest om de volgende klos te vullen. Vanmorgen moest er nog een klein deel worden gedaan en hij is vol. Zodra ik klaar ben met het twijnen van het garen voor m’n Vlinder Shawl kan ik aan de slag. Ik denk dat ik er genoeg van kan maken voor de Kvothe. Dit wordt mijn onderweg project in juli wanneer ik naar Knit Nation ga.
Ik merkte vandaag dat ik me absoluut niet meer druk kan maken over het feit dat ik zit te breien in een wachtkamer. Vanmorgen moest ik naar de tandarts en ik heb ruim 20 minuten zitten wachten. Met een sok waar ik zo als verwacht een reactie op kreeg. Normaal geef ik netjes antwoord, dit keer trok ik de sok die al klaar is uit mijn tas om hem te laten zien. Gelukkig deed de mevrouw netjes mee. Ik laat een wildvreemde mijn zelfgebreide sok zien. Schaamteloos en vol trots.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
3 opmerkingen:
hahaha.. ik zie het voor me, jij in de wachtkamer, breiend.
ben nu reuze benieuwd naar eind resultaat.
Super!! Zouden we vaker moeten doen en ben ik ook steeds van plan! Heb inmiddels een spintol gekocht en heb laatst zitten spinnen in Bobbejaanland terwijl de kinderen in een achtbaan zaten!
Leuk blog heb je!
"Dankzij" veel ziekenhuisbezoeken van manlief zit ik tegenwoordig ook veel te breien als ik ergens moet wachten. Gewoon doen en meestal levert het leuke reacties op.
Groetjes,
Mirjam
Een reactie posten